My diabły!

Veles

Diabły z nas, to niewątpliwa kwestia - ja spadłem z nieba, kiedy miałem 13 lat, i leciałem na ziemię 3 tygodnie. Gdy zaś upadłem, pewny byłem, że to juz koniec, to moja śmierć. I było tak rzeczywiście.
Poezja to mój przedsionek piekła... odnajduję się w nim, opisuję go w prozie i w wierszach.
Diabłem jestem, bo zawsze przeciwwszystkiemu się buntowałem. Przeci terrorowi w domu, w szkole, na świecie.
Ot, buntownik ze mnie Smile

Bellona

Ja natomiast jak to czesto bywa, stoczyłam się z piedestału troche później, bo wówczas gdy dojrzałam do buntu szkolno-domowego, miałam 16 lat. Rodzice i szkoła przestali być dla mnie guru.
A moje piekiełko chyba nie istnieje.
W każdym razie, buntowniczką jestem przeciwko kłamstwomi i stereotypom. Dużo we mnie toleracji. ni i mam uczulenie na klasę rządzącą!!!

~Niea-Mathilde~

Ja coraz częściej dochodzę do wniosku, że jestem zła... Twisted Evil

"Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro."

Veles

Ja chciałem opowiedzieć wam, że też czasami wydaje mi się, jak Niea, że tkwi we mnie cos... nie takiego. No choćby to, że od dziecka lubiłem brutalność szeroko pojmowaną - lubiłem utożsamiać się ze złymi mohaterami tak też mi zostało.
Buntowałem się i owszem przeciwko wszystkiemu, ale nie w tym rzecz. Lubię krwawe stzrelanki, choć nie jestem w stanie zabić na ulicy niewinnego człowieka. Jednak siedzi we mnie coś... złego. Wy też tak macie? Że kiedy widzicie panterę goniącą antylopę, to macie nadzieję, że upoluje zwierza i polee sie jak najwięcej krwi?... Ja tak mam jak widzę polującego drapieżnika, nie jestem za ofiarą.
No... i piszę wiersze i prozę z punktu widzenia złych.
Chyba to taka moja natura.
Że mnie to pociąga co nie powinno.

~Niea-Mathilde~

Ja tak nie mam - moje zło kumuluje się w zupełnie innej postaci...takiej, której sama nie jestem w stanie pojąć...ale chyba chyba wiem o co Ci chodzi - jest w nas takie poczucie współegzystencji w świecie gdzie nieszczęście, ból i cierpienie przyjmuje nowy wymiar - nieco inny niż ziemski, a przekonanie lub nawet chęć bycia w pewnien sposób złym jest wynikiem buntu przeciwko światu, w którym my się nie odnajdujemy...bo kto z nas czuje, że pasuje do świata z reklam telewizyjnych lub opisywanego z perspektywy 'szczęśliwej, podmiejskiej, kochającej się rodzinki' - bunt przeciwko narzuconym szablonom dotyczących tego jak powinno wyglądać szczęście znajduje wyraz w naszych odczuciach dot. pozycji społecznej...ja ne chce żyć w takim sztucznym plastikowym świecie...dlatego stoję w opozycji do niego, a nawet w silnej wrogości - i stąd wyrasta poczucie bycia złym...
...a strzelanek nie lubię za bardzo, więc nie wiem zy można to podpasować pod bunt... Wink

Veles

oj, bohaterami! przepraszam za byki Very Happy

taak, masz rację, że ten nasz świat jest wykreowany pod publikę ekonomii i pieniedzy, bleee, nie odnajduję sie w nim i nienawidzę jego sztuczności, fałszu.

Dziecko Półmroku

Ludzie rodzą się różni. Większości dany jest wybór, ale oni zwykle nawet o tym nie wiedzą, nurzając się w szarości. Inni są dobrzy. Są tacy od początku i do końca tacy pozostaną. Nareszcie są tacy jak ja. Źli, ale źli w sposób czysto teoretyczny, nie urzeczywistniający się inaczej jak w paru opowiadaniach czy wierszach. Czy wy też uważacie że czerń lepsza jest od szarości?

Veles

Ja zdecydowanie uważam, że tak jest... choć w przeciwieństwie do Kaczyńskich uważam, że nie ma czerni i bieli, tylko różne koleory i nie tylko szarość - błękit i zieleń i róż... niestety Wink

Ale nigdy nie byłem za tym, by być biały. O.

Dziecko Półmroku

I całe szczęście, kruczoskrzydły, całe szczęście ....