..:To cztery pory niepokoju:...

~Niea-Mathilde~

Co jakiś czas będę wrzucać tematycznie powiązane zwykle 3, 4-wersowe liryki, styl pisania jest zaczerpnięty z haiku - skupiam się na tym co nas otacza, na naturze, porach roku, przemijaniu, kroplach deszczu...proszę o komentarze. Pozdrawiam.

***

morze i ziemia
wydają się być ogromne
z perspektywy uciekiniera

***

słońce
wzbija sie
pada
gaśnie

***

w nagrzaniej słońcem kuchni
czekam na Ciebie
z zimną herbatą

***

mgła wydaje się być niebieska
mimo to
przenika zimnem

***

niebo rzuca się do oczu
zastępami gwiazd
wściekle migających
nie mogę zasnąć

***

słońce dzisiaj
znów
surowo białe

***

gasna słońca-
gdzie schowasz całą zieleń
kwitnąca wiosno?

***

biały strop
czule obejmuje
wysuszone podnóża horyzontu

***

pierwszy śnieg-
wspomnienie lata
utraciło swój zapach

***

proszę
przestań się smucić
zobacz
liście rozpoczynają
swój pocieszny taniec

***

zgrabnie przemyka
przez wiązki kwiatów
zwinna kocica

***

letnie wspomnienie-
motyle zawieszone nad ziemią
wprawiają w ruch powietrze

***

nie potrafię zrozumieć
fenomenu
głośnej rapsodii deszczu

***

wirujące strzępy śniegu
roztapiają się na policzkach
potem znowu krzepną

***

szumy piór w powietrzu
za chwilę
odezwie się przyjaciel

***

obsypane gwiazdozbiorami
chwile po zachodzie
sekunda nieuwagi
niknie za chmurą Polluks

***

niesamowitość świata
której nie potrafię
sobie odmówić

***

lekki owad
zawisł na bezlitosnym wietrze
opada bezsilny
ulotny